Oke, ik had net mijn hele nummer 4 blog klaar staan, maar toen ging er iets mis op de site. Nu kan ik dus weer opnieuw beginnen. Hopelijk kan ik het net zo schrijven als ik net heb gedaan. Geeft niks, ik heb alle tijd :-).

Gisteravond kwam ik terug van een weekendje Brownsberg en Ston Island (de foto's volgen nog!). Vandaag zou mijn 3e week stage weer beginnen. Een spannende dag vandaag, want mijn mentor had verlof genomen dus ik zou voor het eerst helemaal alleen voor de klas staan. De voorbereidingen begonnen al goed: ik had niet van mijn mentor te horen gekregen welke lessen is moest geven, dus ik kon niks voorbereiden. Het enige dat ik wist was dat ik rekenen, Nederlands, schrijven, lezen en aardrijkskunde moest geven. In Nederland zou ik daar vrij zenuwachtig om zijn, maar hier heb ik dat totaal niet. Dat komt misschien ook omdat ik het al vaker heb meegemaakt: zo heb ik al een knutselles en een muziekles bedacht, 5 minuten voordat ik de les ineens moest geven, omdat ik toen pas hoorde dat ik die les uberhaupt moest geven. No spang!

Maargoed: vanochtend begon dus weer de dagelijkse stageroutine. Om 6.40u ging mijn wekker. Ik werd wakker met de haan die altijd vanaf 5 uur 's ochtends kraait, het was al 25 graden en ik zat vast in mijn klamboe. Een typisch begin van de dag. Ik worstelde mij uit bed en maakte me klaar voor de dag. Om iets voor half 8 fietste ik, in mijn zwarte broek (die steeds minder warm wordt omdat ik steeds meer wen aan de warmte) naar mijn stageschool. Ik moet daarvoor ongeveer 5 tot 10 minuten fietsen. Eenmaal weer veilig aangekomen op mijn stageschool (wat altijd weer een wonder is met dit verkeer) (grapje mam ik doe altijd heel voorzichtig :-)), werd ik begroet door zwaaiende kinderen, waarbij sommige kinderen mij ook een knuffel kwamen geven. Dit gebeurt altijd, ook als ik in de middag weer naar huis vertrek.

Van de directrice kreeg ik een blaadje met daarop de bladzijdes van de lessen die ik per vak moest geven, geschreven door mijn mentor. Kon ik mij toch nog een beetje voorbereiden. Om 8 uur begint altijd de school, als het mooi weer is met een vlaggenceremonie. Als het al een beetje bewolkt is gaat dit niet door, omdat de vlag dan nat kan worden. De vlaggenceremonie vind ik altijd een mooi moment. Alle kinderen van de school staan op het erf (zo noemen ze het schoolplein hier) en zingen, terwijl de vlag omhoog wordt gehesen, het volkslied.

Op maandag duurt de ceremonie altijd wat langer, omdat de directrice dan nog wat komt zeggen. Dit keer hebben we uitgebreid gezongen voor de jarigen. Om 5 voor half 9 kwamen we, mijn 23 kinders en ik, pas de klas in. Ik zal proberen uit te leggen hoe mijn klaslokaal eruit ziet: aan een muur hangt een krijtbord, een muur heeft gaten met gaas ervoor die dienen als ramen, we hebben nog een dichte muur aan de achterkant en er is nog een muur met 2 gaten: een dient als deur, en een als raam. Je kan je misschien wel voorstellen dat je alles van andere klassen hoort als daar iets harder gepraat wordt.

Aangezien het de eerste dag was dat ik alleen was, heb ik eerst even mijn regels uitgelegd. Onder andere was dat het stoplicht, nu getekend met krijt op het bord in plaats van een mooi geplastificeerde, maar nog steeds even waardevol. We hebben daarna nog gebeden en zijn daarna aan de slag gegaan met de lessen. Om 10 uur hadden de kinderen pauze. Er wordt dan ook altijd gebeden voor het eten. Het eerste kwartier eten de kinderen in de klas, daarna mogen ze een kwartier buiten spelen. Na het buitenspelen wordt er weer gebeden. Om 12 uur waren we eigenlijk wel klaar met de lessen, dus hebben we het laatste uur nog wat andere dingen gedaan. Ja, ja, de schooldag eindigt namelijk altijd om 1 uur. Dat is zo, omdat het daarna te warm is om in een lokaal te zitten. Nog voor de laatste keer werd er gebeden (in totaal dus 4 keer per dag) en toen mochten de kinderen naar huis toe. Niet alleen de leerlingen, maar ook de leerkrachten vertrekken gewoon om 1 uur. In totaal duurt een werkdag dus van 8 tot 1, waarbij er ook nog een half uur pauze is.

Nog een aantal dingen vallen mij op als ik kijk naar het verschil tussen Nederland en Suriname (naast de lestijden en de vorm van de lokalen).
Ten eerste heb je in Suriname een aantal basisvakken: rekenen, Nederlands (de belangrijkste twee), geschiedenis, aardrijkskunde, natuur en godsdienst. Knutselen en muziek wordt ook wel eens gedaan, maar alleen als daar echt tijd voor is. Daarnaast hebben de kinderen 1 keer per week gym. Er wordt gegymd in een oude kerk, erg mooi om te zien. In Nederland is Nederlands in een aantal vakken opgedeeld: spelling, taal en begrijpend lezen. Dit is in Suriname niet het geval: daar zitten al die vakken in 1 vak, genaamd Nederlands.

De methodes zijn over het algemeen erg oud. Het enige nieuwe boek is van aardrijkskunde: deze komt uit 2015. Verder zijn de methodes veel ouder: de Nederlands methode komt uit 1987, natuur komt uit 1989 et cetera. Leerlingen krijgen dus stof aangeleerd die 30 jaar oud is!

De leerlingen zijn erg respectvol naar de leerkrachten. De leerkrachten staan ook ver boven de leerlingen (ik ben de leerkracht en jij bent het kind, heb ik al eens gehoord). Ik word als leerkracht ook met 'u' aangesproken, en alle zinnen beginnen of eindigen met juffrouw ("Wat zegt u, juffrouw?", "Ja, juffrouw").


Ik loop dus stage op maandag tot en met woensdag, van 8 tot 1. Op woensdagmiddag is mijn 15-urige werkweek dan ook weer klaar. Zoals jullie merken heb ik het hier ontzettend zwaar :-).

Ik geloof dat dit het wel weer was voor vandaag.
Tot de volgende blog/de volgende foto's!